(SeaPRwire) – Tiga puluh tahun selepas makanan hasil modifikasi genetik dijual di Amerika Syarikat, ramai orang masih meragui makanan yang telah diubah suai secara saintifik. Pada tahun , hanya 27% rakyat Amerika berkata mereka rasa makanan yang telah diubah suai secara genetik selamat untuk dimakan, manakala 38% berkata ia tidak selamat dan 33% tidak pasti.
Ini bukan hanya fenomena Amerika Syarikat sahaja. Di Filipina contohnya, pada tahun , sejenis beras yang telah diubah suai secara genetik yang dikenali sebagai Golden Rice telah dituai. Berbeza dengan beras biasa, Golden Rice telah diubah suai untuk mengandungi beta karotena, tambahan yang bertujuan untuk menangani kekurangan vitamin A dan kehilangan penglihatan yang berkaitan. Namun demikian, penentang mendakwa beras ini belum melalui ujian yang mencukupi dan terdapat cara yang lebih selamat dan sihat untuk orang memakan vitamin A. “Golden Rice sekadar bukan penyelesaian untuk luka yang besar dan mendalam kelaparan dan kemiskinan,” kata wakil MASIPAG, sebuah kumpulan petani yang diketuai oleh petani di Filipina yang menentang Golden Rice kepada TIME dalam satu kenyataan.
Golden Rice hanyalah contoh terbaru dalam sejarah sentimen anti-organisma diubah suai secara genetik (GMO). Selama bertahun-tahun, penunjuk perasa telah mengadakan tunjuk perasa dan mengancam syarikat-syarikat yang menghasilkan GMO. Kebanyakan kebimbangan orang ramai nampaknya timbul daripada ketakutan bahawa penyuntingan gen boleh memperkenalkan ketoksikan baru ke dalam makanan lama; menjadikan makanan lebih alergen; atau membawa kepada mutasi genetik penyebab penyakit pada manusia yang memakan tumbuhan atau haiwan yang diubah suai ini. Ia juga menyebabkan sesetengah orang percaya bahawa memakan makanan yang diubah suai secara genetik membawa kepada kerosakan organ.
Walaupun FDA, , dan —yang bekerjasama untuk mengawalselia GMO dan memastikan ia memenuhi piawaian keselamatan makanan—berkata ia selamat, ramai orang masih meragui makanan-makanan ini yang telah diubah suai secara saintifik. “Teknofobia adalah masalah yang sangat biasa,” kata Trey Malone, seorang ahli ekonomi pertanian di Universiti Arkansas. “Ini adalah nostalgia yang berwarna-warni bahawa dahulu lebih baik. Ini membawa kepada sistem kepercayaan yang mencetuskan penentangan terhadap makanan yang diubah suai secara genetik dan GMO.”
Apa yang banyak orang tidak sedar, kata Malone, ialah manusia telah lama mengubah suai makanan mereka. Bahkan beribu-ribu tahun dahulu, petani akan menyimpan biji benih terbaik dari hasil panen mereka dan menggunakannya untuk mengoptimumkan hasil masa depan, kadang kala membiakbaka mereka dengan tumbuhan lain untuk mencipta tanaman yang lebih diingini pada tahun-tahun akan datang. Kita tidak akan mempunyai jagung, ubi keledek atau gandum seperti yang kita kenali hari ini; dan juga tidak akan mempunyai pisang, epal dan brokoli seperti yang kita kenali hari ini. Banyak jenis buah-buahan dan sayuran yang boleh didapati di pasar raya kini, seperti pluot dan broccolini, juga merupakan hasil persilangan dua spesies untuk mencipta satu yang baru.
Penyuntingan genetik adalah proses yang berkaitan tetapi lebih maju secara saintifik yang melibatkan pengubahan sasaran kepada DNA tumbuhan atau haiwan untuk mengubah atau mencipta ciri-ciri tertentu. Proses ini boleh digunakan untuk mengubah rasa, kandungan nutrisi, penampilan, atau pertahanan terhadap perosak seperti serangga perosak tanaman, dan telah memberikan makanan seperti jagung Bt dan pisang Enhanced. Namun demikian, walaupun produk-produk ini mendapat liputan berita yang meluas, kebenarannya ialah ia hanya membentuk sebahagian kecil GMO yang dijual di Amerika Syarikat.
Fred Gould, seorang profesor pertanian di Universiti Negeri North Carolina yang pernah mengetuai jawatankuasa mengenai tanaman hasil genetik, sering kali mengadakan sesi pendidikan mengenai GMO. Beliau suka menunjukkan foto bahagian sayuran pasar raya dan meminta berapa banyak sayuran dalam gambar itu yang diubah suai secara genetik. Beliau mendapat ramalan setinggi 90%—tetapi jawapan betul ialah sifar.
Terdapat beberapa buah-buahan dan sayuran yang diubah suai secara genetik di pasaran, termasuk labu, papaya, dan epal dan nanas tersebut yang disebutkan sebelumnya. Dan dalam dekad kebelakangan ini, FDA telah meluluskan ikan salmon (yang membesar lebih cepat berbanding ikan biasa) dan babi bebas alergen tertentu yang diubah suai secara genetik. Namun di Amerika Syarikat, GMO lebih cenderung muncul dalam makanan olahan seperti minyak masak, produk soya, pemanis, dan makanan ringan. Lebih 90% jagung, kanola dan soya yang ditanam di Amerika Syarikat telah diubah suai secara genetik, terutamanya untuk ketahanan terhadap serangga atau racun perosak. Tanaman-tanaman ini kemudiannya digunakan untuk menghasilkan kebanyakan makanan yang diproses.
Dengan memakan makanan ini, purata rakyat Amerika Syarikat selama berdekad-dekad telah menjadi sebahagian daripada “eksperimen semula jadi”, kata Gould. Orang di Amerika Syarikat dan Kanada telah memakan GMO selama berdekad-dekad, manakala ia kurang kerap dimakan di luar negara. Jika GMO dikaitkan dengan masalah kesihatan yang serius, penyelidik mengharapkan ia tercermin dalam perbandingan kesihatan orang Amerika Utara berbanding Eropah. Tetapi “apabila kita melihat data,” kata Gould, “kita tidak nampak tanda-tanda apa-apa.” Memang, kajian mendapati tiada bukti peningkatan kanser, kegemukan, penyakit buah pinggang, masalah pencernaan, autisme, atau masalah lain di Amerika Syarikat dan Kanada berbanding Eropah yang berkaitan dengan GMO. Ia juga mendapati tiada bukti bahawa memakan GMO menyebabkan mutasi genetik, kerosakan organ atau masalah kesuburan.
“Kami sangat berhati-hati untuk berkata tiada kesan. Kami tidak mendapati sebarang kesan,” kata Gould. Sentiasa ada kemungkinan bahawa risiko baru boleh timbul dengan masa, katanya, tetapi beliau rasa itu tidak mungkin berdasarkan apa yang telah ditunjukkan sains sehingga kini.
Malone bersetuju bahawa, berdasarkan kajian yang tersedia, tiada sebab jelas untuk takutkan makanan yang diubah suai secara genetik dan banyak sebab untuk menerimanya. Penyuntingan gen tidak sahaja boleh menjadikan makanan lebih berisi khasiat, tetapi juga menyederhanakan proses pengeluaran untuk meningkatkan kelestarian, katanya. Penanaman tanaman hasil genetik, contohnya, boleh meningkatkan hasil dan membolehkan petani menghasilkan lebih makanan di atas kurang tanah sambil mengurangkan penggunaan racun perosak secara kimia. Sementara itu, ikan yang membesar dengan cepat secara teorinya memerlukan sumber yang kurang untuk dibesarkan berbanding ikan biasa.
Menurut Malone, inovasi seperti ini adalah alasan terkuat bagi orang untuk menerima GMO, terutamanya apabila jelas bahawa status quo tidak memberi manfaat kepada planet atau rakyatnya. “Sistem pengeluaran di seluruh dunia sedang menyedari bahawa kita perlu menghadapi perubahan iklim. Kita perlu beradaptasi,” kata Malone. “Pertanian boleh menjadi sebahagian daripada penyelesaian.”
Artikel ini disediakan oleh pembekal kandungan pihak ketiga. SeaPRwire (https://www.seaprwire.com/) tidak memberi sebarang waranti atau perwakilan berkaitan dengannya.
Sektor: Top Story, Berita Harian
SeaPRwire menyampaikan edaran siaran akhbar secara masa nyata untuk syarikat dan institusi, mencapai lebih daripada 6,500 kedai media, 86,000 penyunting dan wartawan, dan 3.5 juta desktop profesional di seluruh 90 negara. SeaPRwire menyokong pengedaran siaran akhbar dalam bahasa Inggeris, Korea, Jepun, Arab, Cina Ringkas, Cina Tradisional, Vietnam, Thai, Indonesia, Melayu, Jerman, Rusia, Perancis, Sepanyol, Portugis dan bahasa-bahasa lain.