Selepas Ketua Minoriti Senat Mitch McConnell membeku semasa sidang akhbar bulan ini, episod kedua Senator Kentucky Republikan pada musim panas ini, pejabatnya mengeluarkan nota daripada doktor Capitol yang bertujuan untuk menenangkan mereka yang bimbang tentang keupayaannya untuk meneruskan tugasnya.
Dr. Brian Monahan memberitahu McConnell dalam surat bahawa tidak ada “bukti bahawa anda mempunyai gangguan sawan atau bahawa anda mengalami strok, TIA atau gangguan pergerakan seperti penyakit Parkinson”. Monahan mencadangkan episod itu mungkin berkaitan dengan gegaran otak Ketua pada Mac atau dehidrasi.
Diagnosis itu tidak banyak mengurangkan kebimbangan mengenai McConell, yang telah bertegas bahawa dia tidak akan meletak jawatan sebelum tempoh jawatannya tamat pada 2026. Sen. Rand Paul, seorang Republikan Kentucky lain yang pernah mengamalkan perubatan sebagai doktor mata, memberitahu wartawan minggu lalu dia tidak fikir Monahan memberikan “diagnosis perubatan yang sah.” “Semua orang telah melihat klip itu,” katanya. “Itu bukan diagnosis perubatan yang sah bagi orang ramai untuk mengatakan itu dehidrasi.”
Profesional perubatan meletakkan reputasi mereka di barisan hadapan apabila mereka secara terbuka mendedahkan maklumat diagnostik tentang pesakit. Tetapi bukanlah tidak pernah berlaku doktor seorang ahli politik melukis gambaran yang terlalu cerah tentang kesihatan pesakitnya. Sepanjang sejarah, ramai doktor secara sengaja mengelirukan atau bahkan berbohong kepada orang ramai apabila datang kepada pesakit berkuasa mereka.
“Mereka menyamar pembohongan mereka, dalam erti kata, dengan perkataan ‘kerahsiaan,’ bahawa orang ramai tidak berhak untuk mengetahui sejarah perubatan pesakit,” kata Robert Dallek, seorang sejarawan presiden yang telah mencadangkan Kongres meluluskan undang-undang yang memerlukan lebih banyak ketelusan tentang kesihatan presiden. “Jika saya menelefon doktor anda, mereka tidak akan memberitahu saya apa kesihatan anda.”
Bekas Presiden Donald Trump mengelirukan orang ramai lebih daripada sekali tentang kesihatannya. Pada 2015, sebagai calon presiden, dia mengeluarkan surat dari Dr. Harold Bornstein, doktor peribadinya sejak lama, yang menyatakan, “Jika dipilih, Mr. Trump, saya boleh menyatakan tanpa ragu-ragu, akan menjadi individu paling sihat yang pernah dipilih menjadi presiden.” Kemudian, doktor itu mendakwa bahawa Trump telah mendikte surat itu kepadanya.
Persoalan mengenai kesahihan kenyataan tentang kesihatan Trump meningkat pada musim luruh 2020, ketika dia dimasukkan ke hospital selepas positif ujian COVID-19. Pada bulan Oktober itu, doktornya pada masa itu, Dr. Sean Conley, enggan memberikan banyak butiran tentang kesihatan pesakitnya dan mencadangkan Trump tidak mengalami masalah pernafasan yang serius. Ketika ditanya sama ada Trump telah menerima oksigen tambahan, Conley mengelak soalan itu, dengan berkata dia ketika itu tidak menggunakan oksigen. Beberapa hari kemudian, dia mendedahkan bahawa Trump sebelum ini menerima oksigen. “Saya tidak mahu memberikan sebarang maklumat yang mungkin mengarah kepada perjalanan penyakit ke arah lain, dan dengan berbuat demikian, anda tahu, ia kelihatan seperti kami cuba menyembunyikan sesuatu, yang semestinya tidak benar,” kata Conley.
Walaupun kenyataan optimis sezaman daripada Conley dan ahli pasukan Trump yang lain, laporan beberapa bulan kemudian mendedahkan bahawa keadaan presiden itu sebenarnya begitu teruk sehingga ada percakapan untuk meletakkannya di ventilator.
Tidak menghairankan bahawa ahli politik akan cuba mengaburkan masalah kesihatan dari orang ramai, kata Dallek. “Mereka mahu orang ramai mempercayai bahawa mereka teguh, boleh diharap, koheren, dan bahawa mereka akan berkhidmat untuk kepentingan orang ramai di peringkat tempatan, negeri, dan kebangsaan, dan bahawa kesihatan mereka tidak menjejaskan mereka sama sekali.”
Doktor Trump bukanlah yang pertama menyembunyikan aspek kesihatan presiden. Mungkin kes paling terkenal berlaku pada 1919, ketika Presiden Woodrow Wilson rebah semasa lawatan negara dengan kereta api. Wilson dilarikan kembali ke Rumah Putih, di mana butiran kesihatannya dirahsiakan. Seminggu kemudian, presiden itu mengalami strok yang melumpuhkan. Walaupun isteri Wilson membuat kenyataan bagi pihaknya, doktor dan kawannya, Dr. Cary T. Grayson, enggan menandatangani kenyataan ketidakupayaan dan bertegas bahawa fikiran presiden itu jelas dan aktif. Grayson kurang terus terang tentang keadaan Wilson sebelum ini; rekod yang dikeluarkan hampir satu abad kemudian mendedahkan pembedahan hidung rahsia yang berkaitan dengan pernafasan presiden dan lawatan mendesak ke doktor mata yang diharapkan Grayson agar ditafsirkan media sebagai rutin.
Orang ramai Amerika juga dibiarkan dalam kegelapan dua dekad kemudian oleh Ross McIntire, yang, atas cadangan Grayson, menjadi doktor kepada Presiden Franklin D. Roosevelt. Dalam penggal ketiga Roosevelt, apabila kesihatannya kelihatan merosot, McIntire berkata bahawa dia berada dalam “kesihatan yang kukuh.” Walaupun selepas presiden itu didiagnosis dengan hipertensi teruk dan kegagalan jantung kongestif pada Mac 1944, McIntire bersikeras kepada media bahawa kesihatan Roosevelt “cemerlang dalam semua aspek” dan bahawa “semua pemeriksaan berada jauh dalam had normal.” Beberapa minggu sebelum pilihan raya tahun itu, Roosevelt sendiri memberitahu wartawan dia berada dalam “kesihatan yang agak baik.” Dia meninggal kurang daripada enam bulan kemudian.
“Roosevelt, ketika dia bertanding semula pada 1944, sebenarnya sudah di ambang maut,” kata Dallek. “Sikapnya adalah, selagi perang berlangsung, orang ramai tidak akan mahu menukar presiden di tengah-tengah perang, tetapi dia sepatutnya meletak jawatan.”
Doktor-doktor menunjukkan kekurangan keterusan yang sama, walaupun kurang ketara, ketika Presiden Ronald Reagan ditembak pada 1981. Juru bicara perubatan untuk Hospital Universiti George Washington, di mana Reagan dirawat, pada mulanya meremehkan betapa serius keadaannya, menafikan laporan awal tentang seberapa dekat peluru itu terbenam dengan jantung presiden. Beberapa minggu kemudian, doktor yang mengendalikan pembedahannya berkata peluru itu dijumpai kurang daripada satu inci dari jantung Reagan. Juru bicara itu kemudian mengakui memberikan “sedikit kurang daripada maklumat lengkap,” dengan berkata, “Saya cuba sedaya upaya tanpa merosakkan kredibiliti saya.”
Kekhuatiran tentang kesihatan calon boleh menjadi isu dominan dalam pilihan raya. Itulah sebab mengapa usia Presiden Joe Biden membayangi pemikiran pengundi apabila ditanya tentang rancangannya untuk bertanding semula.
Mungkin yang paling terkenal, Senator Thomas Eagleton menarik diri sebagai calon naib presiden Demokrat George McGovern pada 1972, selepas pendedahan rawatan lampau bagi penyakit mental, termasuk terapi kejutan elektrik, terbongkar. McGovern kemudian berkata dia menyesal menyingkirkan Eagleton daripada tiket itu.
Kes Eagleton terus menghantui ahli politik apabila mereka menimbang berapa banyak yang perlu didedahkan kepada orang ramai. Ketika berkempen untuk penamaan Demokrat 1992 untuk presiden, bekas Senator Paul Tsongas berkata bahawa pencalonannya tidak akan terjejas oleh limfoma non-Hodgkins yang pernah diterimanya bertahun-tahun sebelum itu. Apabila ditanya secara langsung, doktornya berkata dia telah bebas daripada kanser sejak prosedur transplant sum-sum tulang pada 1986. “Tanpa penyakit lima tahun selepas transplant meletakkan [Tsongas] dalam kategori statistik bahawa dia tidak akan kambuh,” kata doktornya, Dr. Tak Takvorian. Doktor-doktor Tsongas kemudian mendedahkan bahawa dia sebenarnya mengalami kambuh pada 1987. Dia kalah kepada Bill Clinton dalam pilihan raya utama dan sebulan selepas pilihan raya November didiagnosis dengan jenis limfoma yang lain. Dia meninggal dunia pada 1997.
Bagi McConnell, salah seorang pegawai terpilih paling berkuasa di Washington, soalan tentang kesihatannya mungkin akan terus menghantuinya. Selepas episod membekunya yang terbaru, soalan-soalan tentang keupayaannya untuk meneruskan perkhidmatan di Senat mungkin akan berterusan.